عفونت گوش میانی (Otitis Media) | کلینیک آریا فولادشهر (کلینیک شبانه روزی فولادشهر)
عفونت گوش میانی یک بیماری شایع است که در آن فضای پشت پرده گوش (که حفره صماخ نامیده می‌شود) ملتهب و عفونی می‌شود. این بیماری بیشتر در کودکان زیر 6 سال رخ می‌دهد، اما می‌تواند در بزرگسالان نیز اتفاق بیفتد.
بررسی علل عفونت گوش میانی:
عفونت گوش میانی معمولاً به دلیل عفونت ویروسی یا باکتریایی ایجاد می‌شود. ویروس‌ها و باکتری‌ها می‌توانند از طریق شیپور استاش (Eustachian tube) که بینی را به گوش میانی متصل می‌کند، به گوش میانی برسند.
عوامل خطر:
- سن: کودکان زیر 6 سال به دلیل اینکه شیپور استاش آنها هنوز به طور کامل رشد نکرده است، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت گوش میانی قرار دارند.
- قرارگیری در معرض دود سیگار: دود سیگار می‌تواند عملکرد شیپور استاش را مختل کند و خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد.
- عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی: عفونت‌هایی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا می‌توانند خطر ابتلا به عفونت گوش میانی را افزایش دهند.
- حضور در مهدکودک: کودکان در مهدکودک بیشتر در معرض ویروس‌ها و باکتری‌ها قرار دارند و در نتیجه بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت گوش میانی قرار دارند.
- اختلالات سیستم ایمنی: کودکان با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت گوش میانی قرار دارند.
- آلرژی: آلرژی می‌تواند باعث التهاب شیپور استاش شود و خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد.
علائم عفونت گوش میانی:
- درد گوش: درد گوش می‌تواند شدید و مداوم باشد، به خصوص در شب.
- تب: تب می‌تواند نشانه عفونت باشد.
- ترشحات از گوش: ترشحات از گوش می‌تواند چرکی یا آبکی باشد.
- کاهش شنوایی: عفونت گوش میانی می‌تواند باعث کاهش شنوایی موقت شود.
- بی قراری: کودکان مبتلا به عفونت گوش میانی ممکن است بی قرار و گریان باشند.
- کشیدن گوش: کودکان ممکن است به طور مکرر گوش خود را بکشند.
- از دست دادن تعادل: در موارد شدید، عفونت گوش میانی می‌تواند باعث از دست دادن تعادل شود.
تشخیص عفونت گوش میانی:
پزشک با معاینه گوش و بررسی علائم بیمار می‌تواند عفونت گوش میانی را تشخیص دهد. ممکن است از اوtoscope برای مشاهده پرده گوش استفاده کند. در صورت لزوم، ممکن است آزمایش‌های دیگری مانند کشت مایع گوش انجام شود.
درمان عفونت گوش میانی:
درمان عفونت گوش میانی به شدت عفونت و سن بیمار بستگی دارد.
- درمان دارویی: در بسیاری از موارد، عفونت گوش میانی با داروهای آنتی بیوتیک درمان می‌شود. این داروها می‌توانند به از بین بردن باکتری‌هایی که باعث عفونت شده‌اند کمک کنند.
- درمان‌های خانگی: در برخی موارد، عفونت گوش میانی می‌تواند با درمان‌های خانگی مانند استفاده از کمپرس گرم بر روی گوش، داروهای مسکن بدون نسخه و … درمان شود.
- جراحی: در موارد نادر، ممکن است نیاز به جراحی برای تخلیه مایع از گوش میانی باشد. این جراحی معمولاً در مواردی انجام می‌شود که عفونت به طور مکرر رخ می‌دهد یا باعث مشکلات شنوایی می‌شود.
عوارض عفونت گوش میانی:
در اکثر موارد، عفونت گوش میانی بدون عارضه بهبود می‌یابد. اما در برخی موارد، می‌تواند عوارضی مانند:
- پاره شدن پرده گوش: پرده گوش می‌تواند به دلیل فشار مایع در گوش میانی پاره شود.
- ماستوئیدیت: عفونت می‌تواند به استخوان ماستوئید (استخوانی در پشت گوش) گسترش یابد.
- آبسه مغزی: در موارد نادر، عفونت می‌تواند به مغز گسترش یابد.
- کاهش شنوایی: عفونت‌های مکرر گوش میانی می‌تواند به کاهش شنوایی دائمی منجر شود.
پیشگیری از عفونت گوش میانی:
- واکسیناسیون: واکسیناسیون علیه بیماری‌هایی مانند آنفولانزا و پنوموکوک می‌تواند خطر ابتلا به عفونت گوش میانی را کاهش دهد.
- شیردهی: شیردهی به نوزادان می‌تواند خطر ابتلا به عفونت گوش میانی را کاهش دهد.
- اجتناب از دود سیگار: دود سیگار می‌تواند خطر ابتلا به عفونت گوش میانی را افزایش دهد.
- شستشوی دست‌ها: شستشوی مکرر دست‌ها می‌تواند خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهد.
نکته:
این اطلاعات صرفا جنبه آموزشی دارد و جایگزین مشاوره پزشکی نیست. در صورت بروز هرگونه علائم مرتبط با گوش، حتماً به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.
صفحه ی رسمی اینستاگرام کلینیک شبانه روزی فولادشهر را مشاهده نمایید.